ورزش و ترشح هورمون شادی اندورفين

ورزش و ترشح هورمون شادی اندورفين

يكى از تأثيرات ورزش، رهايى از افسردگى است. شما با ورزش ميزان و ترشح هورمونى به نام «Endorphins» را بالا مى بريد. اين هورمون كه مربوط به بافت عصبى است، توسط «هيپوتالاموس» ساخته مى شود و به كمك «هيپوفيز» به جريان خون وارد مى شود.
اما چگونه اندورفين باعث تغييرات خلق و خوى ما مى شود؟!
همانطور كه ذكر شد، پس از ورزش اين هورمون توسط هيپوفيز وارد جريان خون مى شود.
«اندورفين» وارد «اعصاب انتقال دهنده درد به مغز» مى شود.
پس از آن به گيرنده هاى «تسكين دهنده درد» در «نورون» متصل مى شود. اين گيرنده ها مثل گيرنده هايى است كه داروهايى چون «مورفين» به آن اتصال پيدا مى كنند.
«اندورفين» با تأثير بر روى «گيرنده هاى عصبى» مانع آزاد شدن مولكول هاى پيام رسان عصبى از پايانه عصب مى شود.
بنابراين هيچ پيام دردى به مغز نمى رسد. (به همين خاطر اين هورمون را بى حس كننده و تخفيف دهنده درد مى دانند).
همين اثر «اندورفين» بر بدن باعث حس خوشحالى و سرخوشى مى شود، درحالى كه درد را نيز كاهش مى دهد و فشارهاى عصبى را كم مى كند. با توجه به همين تأثير آن را مسكن طبيعى بدن مى نامند.
چگونه ورزش كردن باعث آزادسازى «اندورفين» مى شود؟
سطح بتا اندورفين خون (اين هورمون شامل ۴ نوع آلفا، گاما، سيگما و بتا است كه نوع اخير در زمان ورزش بالاترين ميزان را در پلاسماى خون دارد) در هنگام حركات ايروبيك (بيش از ۳۰ دقيقه پرداختن به حركات ورزشى) تا پنج برابر نسبت به زمان استراحت افزايش پيدا مى كند، البته اين نسبت از شخصى به شخصى ديگر با توجه به ميزان استمرار او در ورزش فرق مى كند.
جالب است بدانيد همان گونه كه بدن ما با مصرف مكرر داروهاى مسكن به نوعى مقاومت در مقابل آنها مى رسد و تحمل ما به اين مواد بالاتر مى رود وضعيت بدن و ميزان «اندورفين» هم تابع همين قانون است. هرچه بيشتر تمرين داشته باشيد و حركات ورزشى تان منظم تر و مرتب تر باشد، بدن شما به طور طبيعى در مقابل اين ماده مقاومت بيشترى نشان مى دهد و اينجاست كه بايد براى رسيدن به آن خوشحالى و سرخوشى شدت تمرينات را بالا ببريد تا بدن بتواند همان ميزان «اندورفين» را توليد كند.
خلاصه اينكه با كمى بالا پايين پريدن، دويدن، كوه پيمايى و… قادر خواهيم بود دوران جوانى و سرخوشى را طولانى تر كنيم.